Adrienn i David to para młodych budapeszteńczyków , którzy prawdopodobnie nigdy nie powinni byli się spotkać. On jak ogień, ona jak woda, nijak nie potrafią się porozumieć. A jednak jest coś, co niczym magnes przyciąga ich do siebie. I choć oboje najbardziej ze wszystkich wartości w życiu cenią sobie wolność to każde z nich w inny sposób ją definiuje. To samo z resztą tyczy się miłości.
Zakochana bez pamięci Adrienn nie potrafi jednak zrozumieć, że dla Davida nigdy nie będzie tą jedyną, wyjątkową, która wystarczy mu za wszystkie kobiety. Wyzwania i towarzysząca im adrenalina, od której zdaje się być uzależniony, nie sprzyjają stabilizacji emocjonalnej, a w związku dwojga ludzi, prędzej czy później, zaczyna wiać nudą. To słowa Davida. Ponieważ wydaje mu się, że może mieć wszystko, prosi Adrienn, by pomimo jego niechęci do angażowania się w relacje z kobietami i poligamicznej natury nie odchodziła od niego.
Dziewczyna staje przed fatalnym wyborem: odejść od ukochanego, czy też zostać przy nim, respektując jego warunki. I choć w obliczu uczucia żadna decyzja nie pozostaje wolną od emocji, ta wymaga od Adrienn szczególnego wyważenia pomiędzy prawami rządzącymi sercem a podszeptami rozumu.
Dalej akcja powieści ulega rozwidleniu. Od tego momentu, czytając ,,Spacer spalonym mostem’’ co drugi rozdział, poznajemy dwie różne historie tej samej osoby, z tym, że każda z nich obiera zupełnie inną drogę. Pierwsza z nich z bólem w sercu rezygnuje z uczucia, które jak zakłada, przysporzy jej tylko więcej cierpienia, druga zaś niestrudzenie próbuje sprawić, by David ją pokochał, desperacko uczepiona okruchów uczuć, którymi chłopak ją karmi.
Jak poukłada się życie Adrienn rozważnej, jak zaś potoczy się los Adrienn romantycznej? Wspólne zakończenie tej historii okaże się tak samo zaskakujące dla obu z nich. Czy jednak w końcu uda się każdej z osobna na dobre uporać z demonami przeszłości?
Dziś wiem, że to, co dajemy innym wraca do nas ze zdwojoną siłą. Dużo czasu zabrało mi, nim zrozumiałem, że prawdziwa radość to radość dawania siebie innym. Brać i nie dawać nic w zamian jest postawą właściwą głupcom, gdyż tylko człowiek głupi nie potrafi dostrzec, że jego zachłanność i egocentryzm zbiorą w końcu bolesne żniwo. Nierzadko cena bywa bardzo wysoka, a straconego czasu nic nam nie wróci – zakończył, siląc się na smutny uśmiech. Jego wzrok utknął teraz gdzieś w oddali, zatopiony w światłach z wolna tulącego się do snu miasta.
Trochę o autorce
Jestem 27-letnim magistrem psychologii z pasją pisania. Spacer spalonym mostem stanowi mój debiut literacki. Pomysł na książkę zrodził się na kanwie moich osobistych doświadczeń, a niektóre z nich zostały przedstawione w powieści, w większości zaś wydarzenia, w których uczestniczą bohaterowie są wytworem mojej wyobraźni. Pozwoliłam sobie na dużą swobodę i niekiedy drastyczne tło, tylko po to, by ,,grubą kreską” zarysować poruszany problem i wyczulić nań czytelnika. Mam nadzieję, że wiele młodych kobiet, które spotkały na swej drodze mężczyznę pokroju Dávida Fázekása, rozumie jak wysoką cenę należy zapłacić za wyzwolenie się z takiej relacji. Żywię także przekonanie, że Spacer spalonym mostem stanie się dla wielu z nich talizmanem na dalsze życie, pozwoli im dojrzeć oraz da siłę do walki o siebie i swoje marzenia.
Komentarze