„Fraszki igraszki część II” - to kolejny zbiór krótkich liryków autorstwa Witolda Oleszkiewicza, który idąc tropem najsłynniejszych fraszkopisarzy, zamknął w kilkuwersowych utworach swoje poglądy na temat współczesnego świata.
Wiersze ubrane zostały w słowa i rymy nadające im osobisty i subiektywny charakter. Poznajemy punkt widzenia autora na temat abstrakcyjnych pojęć, choćby takich jak: religia, rodacy, samotność, szczęście, śmierć, tusza. Autor częstokroć trawestuje znane przysłowia czy aforyzmy, nadając im nowe smaczki, np. „W domu starców umieścić się nie da - jedynie bieda”. Potrafi celnie spuentować pewne zjawiska społeczno – obyczajowe, czego dowodem są fraszki „Zmartwienie” czy „Taka konstrukcja”, albo cykl z serii "Głupota".
Rozpacz
Serce pęka z bólu i niemocy
Gdy kochanej osobie
Nie można udzielić pomocy
Jak ocean
Emocje to fale
Co nie trwają stale
Gdy mija uniesienie
Nadchodzi wyciszenie
Skutki
Sukcesy - wzlatywanie
Porażki - uziemianie
Cienka granica
Od nadmiernego patriotyzmu
Krótka droga do nacjonalizmu
A potem szowinizmu
